słownik Polsko-Łacina »
brzeg w języku łacina
| Polski | Łacina |
|---|---|
| Brzeg (geografia, geograficzny) miasto powiatowe w Polsce, w województwie opolskim; noun | Breganoun |
| brzeg noun pas lądu ograniczający zbiornik wodny; | |
| cicha woda brzegi rwie osoba, która wydaje się z pozoru cicha, nieśmiała, mało towarzyska, może się okazać w rzeczywistości zupełnie inna – energiczna, zabawna, towarzyska | |
| dzbanecznik białobrzegi (botanika, botaniczny) Nepenthes albomarginata, gatunek rośliny z rodziny dzbanecznikowatych noun | |
| Kołobrzeg (geografia, geograficzny) miasto w Polsce; miasto powiatowe w województwie zachodniopomorskim; noun | Colubreganoun |
| Zachodni Brzeg (geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) część Palestyny administrowana przez Izrael; noun | Cisiordanianoun |
