słownik Polsko-Łacina »
bronić w języku łacina
| Polski | Łacina |
|---|---|
| bronić verb chronić siebie przed atakiem, odpierać atak na siebie | defendĕreverb |
| bronić verb odpierać atak | defensōverb |
| bronić verb stawać w obronie kogoś lub czegoś; wstawiać się za kimś; czymś, być czyimś obrońcą | defendo [defendere, defendi, defensus]verb |
| zabronić verb aspekt dokonany od: zabraniać | interdico [interdicere, interdixi, interdictus]verb |
