słownik Polsko-Łacina »
biegać w języku łacina
| Polski | Łacina |
|---|---|
| biegać verb przemieszczać się szybkimi krokami, podczas których następuje jednoczesne oderwanie obu nóg od ziemi, być w ruchu, uprawiać biegi | curro [currere, cucurri, cursus]verb |
| przebiegać verb będąc w ruchu, biegiem przemieścić się z jednego punktu na drugi | currōverb |
| przebiegać verb o linii, trasie: prowadzić przez coś, być wytyczonym gdzieś, ciągnąć się dokądś | agatverb |
| przebiegać verb postępować, rozwijać się w czasie, odbywać się | prōcēdōverb |
| przebiegać verb przebywać daną drogę biegiem | ambulareverb |
| ubiegać verb zrobić coś wcześniej niż ktoś inny | anticipōverb |
| zabiegać verb biegnąc, przybywać gdzie | advenireverb |
| zabiegać verb czynić starania | appeto [appetonis]verb |
| zapobiegać verb nie dopuszczać (do czegoś), nie pozwalać (na coś), zabezpieczać się (przed czymś) | antevenireverb |
| zbiegać (podniośle) ulegać przemijaniu verb | transireverb |
| zbiegać verb biegnąc, oddalać się | aufugio [aufugere, aufugi, -]verb |
| zbiegać verb biegnąc, zbierać się w danym miejscu | grex [gregis]verb |
