słownik Polsko-Łacina »
arka w języku łacina
| Polski | Łacina |
|---|---|
| pieczarka łąkowa (systematyka) (mikologia, mikologiczny) gatunek grzybów jadalnych z rodziny pieczarkowatych, Agaricus campestris L.; noun | |
| piekarka noun kobieta, która pracuje w piekarni i wypieka chleb, bułki itp. | panifica [panificae]noun |
| pielęgniarka noun kobieta sprawująca podstawową opiekę medyczną nad pacjentami; | infirmariusnoun |
| pisarka (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) forma żeńska od: pisarz noun | scriptrixnoun |
| poczwarka (entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) przejściowa forma owadów w rozwoju larwalnym; noun | pupa [pupae]noun |
| przeglądarka (informatyka, informatyczny) program do wyświetlania treści noun | inspectorisnoun |
| Samarkanda (geografia, geograficzny) miasto w Uzbekistanie; noun | Maracandanoun |
| sarkastyczny adjective złośliwy, docinkowy, szczery do bólu, pełen sarkazmu | dicax [dicacis (gen.), dicacior -or -us, dicacissimus -a -um]adjective |
| sarkazm noun złośliwy, pesymistyczny sposób wyrażania się o rzeczywistości, spotęgowana ironia | dicācitāsnoun |
| sekretarka noun kobieta zajmująca się pomocą organizacyjną w pracy kierownika, dyrektora, prowadzeniem korespondencji, przyjmowaniem interesantów | librariolus [librarioli]noun |
| siarka (chemia, chemiczny) pierwiastek chemiczny o symbolu S i liczbie atomowej 16; noun | sulfur [sulfuris]noun sulphur [sulphuris]noun sulpur [sulpuris]noun |
| spiżarka noun pomieszczenie przykuchenne do przechowywania żywności | cella penarianoun |
| suszarka noun konstrukcja, na której coś zawiesza się lub kładzie, by obeschło | equuleus [equulei]noun |
| szafarka noun kobieta, rzadziej rzecz lub zjawisko, rozdająca coś lub zawiadująca czymś | epistanoun epistatanoun |
| tarka (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) przyrząd kuchenny do ręcznego rozdrabniania surowców przez pocieranie noun | rādulanoun |
| tokarka (technologia, technika, techniczny) obrabiarka skrawająca, służąca do toczenia wałków, tulei, pierścieni; noun | tornus [torni]noun |
| węglarka (kolejnictwo) (potocznie, potoczny) tender, wagon do przewożenia węgla używanego jako paliwo lokomotywy parowej noun | tener [tenera -um, tenerior -or -us, tenerrimus -a -um]noun |
| wiertarka (technologia, technika, techniczny) urządzenie służące do wiercenia lub pogłębiania otworów; noun | terebranoun |
| wioślarka (sport, sportowy) kobieta uprawiająca wioślarstwo; taka, która wiosłuje noun | rēmexnoun |
