słownik Polsko-Łacina »

antropocen w języku łacina

PolskiŁacina
antropocen (neologizm) (geologia, geologiczny) epoka geologiczna zdominowana przez wpływ człowieka;
noun

anthropocaenumnoun

antropocentryczny adjective
skupiony na człowieku, stawiający człowieka na najważniejszym miejscu

anthropocentricus [anthropocentrica, anthropocentricum]adjective

antropocentryzm (filozofia, filozoficzny) przekonanie, wedle którego człowiek to ośrodek świata, a wszystko w przyrodzie dzieje się ze względu na niego
noun

anthropocentrismus [anthropocentrismi](2nd) M
noun

antropocentryzm noun
interpretacja świata wyłącznie z punktu widzenia doświadczenia człowieka

anthropocentrismus [anthropocentrismi](2nd) M
noun