Polski | Łacina |
---|---|
antropocen (neologizm) (geologia, geologiczny) epoka geologiczna zdominowana przez wpływ człowieka; noun | anthropocaenumnoun |
antropocentryczny adjective skupiony na człowieku, stawiający człowieka na najważniejszym miejscu | anthropocentricus [anthropocentrica, anthropocentricum]adjective |
antropocentryzm (filozofia, filozoficzny) przekonanie, wedle którego człowiek to ośrodek świata, a wszystko w przyrodzie dzieje się ze względu na niego noun | anthropocentrismus [anthropocentrismi](2nd) M |
antropocentryzm noun interpretacja świata wyłącznie z punktu widzenia doświadczenia człowieka | anthropocentrismus [anthropocentrismi](2nd) M |