słownik Polsko-Łacina »

alba w języku łacina

PolskiŁacina
alba noun
długa biała szata liturgiczna księży katolickich;

alba [albae](1st) F
noun

Alba Longa (geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) na poły mitologiczna, według przekazów najważniejsza osada starożytnego Lacjum, istniejąca do połowy VII w. p.n.e. w okolicach jeziora Albano w dzisiejszych Włoszech;
noun

Alba Longanoun

Albania (geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) państwo w południowej części Europy, ze stolicą w Tiranie;
noun

Albanianoun

albatros (ornitologia, ornitologiczny) żyjący w koloniach, żywotny ptak oceaniczny o masywnym dziobie;
noun

diomedeanoun
F

Albańczyk (etnografia, etnograficzny) człowiek narodowości albańskiej, obywatel Albanii, mieszkaniec Albanii
noun

albanicusnoun

albański adjective
związany z Albanią, dotyczący Albanii

albanicusadjective

chwalba (dawniej, dawny) uwielbienie, chwalenie
noun

laus [laudis](3rd) F
noun

Góry Albańskie (geografia, geograficzny) pas wzniesień w Kampanii Rzymskiej, na południowy wschód od Rzymu;
noun

Albanus Monsnoun

Svalbard (geografia, geograficzny) archipelag arktyczny, prowincja Norwegii;
noun

Svalbardumnoun