słownik Polsko-Łacina »

żerca w języku łacina

PolskiŁacina
żerca (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) kapłan słowianowierczy zajmujący się żertwą, czyli składaniem bogom ofiar;
noun

sacerdos [sacerdotis](3rd) C
noun

ludożerca noun
człowiek zjadający mięso ludzkie

anthropophagus [anthropophagi](2nd) M
noun

mięsożerca (ekologia, ekologiczny) zwierzę lub roślina żywiąca się głównie mięsem
noun

carnivoranoun
F

padlinożerca (zoologia, zoologiczny) zwierzę żywiące się padliną
noun

colacariusnoun
M

trupożerca (biologia, biologiczny) zwierzę żerujące na padlinie
noun

colacariusnoun
M