słownik Polsko-Łacina »

łoś w języku łacina

PolskiŁacina
odległość noun
długość krzywej (w domyśle: odcinka) pomiędzy dwoma punktami

distantia [distantiae](1st) F
noun

opieszałość noun
ociąganie się z wykonaniem pracy, z terminowym wypełnieniem obowiązków

dēsidianoun

otyłość (medycyna, medyczny) szkodliwy dla zdrowia skutek spożywania zbyt dużych ilości jedzenia przy braku ruchu; poważna nadwaga;
noun

adeps [adipis](3rd) C
noun

oziębłość noun
zobojętnienie, oschłość, brak żywszych uczuć

frigiditasnoun

pochyłość noun
powierzchnia ukośna względem poziomu

declivitas [declivitatis](3rd) F
noun

posiadłość noun
teren i zabudowania należące do kogoś

vicus [vici](2nd) M
noun

pozostałość noun
coś, co zostało w danym miejscu po czymś

reliquiaenoun
F-Pl

przebiegłość noun
cecha tego, kto jest przebiegły

astutia [astutiae](1st) F
noun

przeszłość noun
wszystko to, co już się wydarzyło;

praeteritum [praeteriti](2nd) N
noun

przyszłość noun
czas, który dopiero nadejdzie, nastąpi;

futurum | futūrumnoun

rozgłośnia (publikatory) (radiofonia, radiokomunikacja, radiotechnika, radiofoniczny, radiokomunikacyjny, radiotechniczny, radiowy) ośrodek masowego komunikowania rozpowszechniający audycje radiowe
noun

radiophonia [radiophoniae](1st) F
noun

rozzłościć verb
spowodować u kogoś złość

īraverb

równoległościan (geometria) wielościan o trzech parach równoległych przeciwległych ścian (zbudowany z sześciu równoległoboków);
noun

parallelepipedumnoun

skamieniałość (geologia, geologiczny) zachowane w skale szczątki organizmu zwierzęcego lub roślinnego albo też utrwalony w skale ślad jego działalności życiowej;
noun

fossile [fossilis](3rd) N
noun

smukłość noun
cecha tego, co smukłe

gracilitāsnoun

stałość noun
cecha osób, rzeczy i zjawisk niezmiennych w czasie

firmitas [firmitatis](3rd) F
noun

trwałość (rzeczownik odprzymiotnikowy) od: trwały
noun

firmitāsnoun

uległość noun
cecha tego, co uległe; cecha tych, którzy są ulegli

summissiōnoun

upadłość (ekonomia, ekonomiczny) (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) niewypłacalność, niemożność wywiązywania się z przyjętych zobowiązań przez dłużnika
noun

dēcoctiōnoun

wesołość (książkowy) wesoły nastrój, dobra atmosfera; radość, beztroska
noun

hilaritas [hilaritatis](3rd) F
noun

wspaniałość noun
cecha tego, co wspaniałe

magnificentia [magnificentiae](1st) F
noun

wyniosłość noun
cecha bycia wyniosłym

superbia [superbiae](1st) F
noun

wyniosłość noun
miejsce górujące nad otoczeniem

clīvusnoun

wypukłość noun
wypukły fragment powierzchni

eminentia [eminentiae](1st) F
noun

wyrozumiałość noun
cecha tego, kto jest wyrozumiały, cecha tego, co jest wyrozumiałe

clementia [clementiae](1st) F
noun

wytrwałość noun
konsekwencja, upór, zdecydowanie w działaniu lub dążeniu do czegoś

persevērantianoun

wytrzymałość noun
umiejętność zniesienia wielu problemów

constantia [constantiae](1st) F
noun

wzniosłość (książkowy) cecha bycia wzniosłym; wielkość moralna
noun

celsitudo [celsitudinis](3rd) F
noun

włośnica ber (botanika, botaniczny) Setaria italica, gatunek rośliny zbożowej
noun

Setaria italicanoun

włość (przestarzałe, przestarzały) posiadłość, duży majątek ziemski
noun

mansio [mansionis](3rd) F
noun

wściekłość noun
bardzo silna negatywna emocja, intensywna złość

furia [furiae](1st) F
noun

zaległość noun
należne komuś pieniądze

debitio [debitionis](3rd) F
noun

zarozumiałość noun
wygórowane mniemanie o sobie połączone z arogancją i przecenianiem swoich zalet albo zasług

arrogantia [arrogantiae](1st) F
noun

zażyłość (przenośnie, przenośnia) bardzo bliski stosunek z jakąś rzeczą czy dobrem
noun

conversātiōnoun

zrozumiałość noun
cecha tego, co zrozumiałe

intellegibilitasnoun
F

zuchwałość noun
zbytnia pewność siebie, zbytnia odwaga

ferocia [ferociae](1st) F
noun

złościć verb
doprowadzać do złości

irritareverb

złośliwość noun
cecha tego, kto jest złośliwy

malitia [malitiae](1st) F
noun

złośliwy adjective
nacechowany wrogością, niechęcią, przejawiający niechęć, wrogość

ater | atrox | niger | pravicordius | pravicorsadjective

złość noun
silne uczucie rozdrażnienia, gniewu, wrogości w stosunku do kogoś;

ira [irae](1st) F
noun

123

Historia wyszukiwania