łaska w języku łacina

Polski	Łacina
łaska (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) dar udzielany człowiekowi przez Boga, a którego przyznanie nie jest związane z żadną zasługą noun	gratia [gratiae]noun
łaskawie (grzecznościowy) jeśli łaska, z łaski swojej, uprzejmie adverb	gratioseadverb
łaskawie adverb w sposób łaskawy, wspaniałomyślnie, wielkodusznie, życzliwie	gratioseadverb
łaskawość noun cecha tego, co łaskawe; cecha tego, kto łaskawy	clēmentianoun
łaskawy adjective dobry, pełen wielkoduszności	cōmisadjective
łaskawy adjective niedokuczliwy, przychylny	commŏdusadjective
łaskawy adjective oswojony, bez dzikości	mansuesco [mansuescere, mansuevi, mansuetus]adjective
łaskawy adjective w zwrotach grzecznościowych: zacny, wielmożny	comis [come, comior -or -us, comissimus -a -um]adjective
głaskać verb łagodnie przesuwać dłonią po jakiejś powierzchni	admulcereverb
niełaska noun brak poparcia lub względów ze strony kogoś	flāgitiumnoun
ułaskawienie (potocznie, potoczny) dokument, którego podpisanie skutkuje ułaskawieniem (1.1) noun	condono [condonare, condonavi, condonatus]noun
ułaskawienie (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) całkowite lub częściowe darowanie skazanemu kary orzeczonej prawomocnie przez sąd lub zamiana takiej kary na łagodniejszą; noun	condono [condonare, condonavi, condonatus]noun

Historia wyszukiwania