słownik Polsko-Łacina »
łapa w języku łacina
| Polski | Łacina |
|---|---|
| łapa (potocznie, potoczny) (żartobliwie) ręka, dłoń noun | pes [pedis]noun |
| łapa noun noga zwierzęcia niemającego kopyt | pes [pedis]noun |
| łapać verb chwytać coś, co znajduje się w ruchu, zostało rzucone | capiōverb |
| łapać verb zarażać się, zostawać zarażonym chorobą | capiōverb |
