zerbröckeln w języku polskim

Niemiecki	Polski
zerbröckeln [zerbröckelte; hat zerbröckelt] Verb	rozdrabniaćverb dzielić na drobne części
zerbröckeln \| zerfallen Verb	rozdrabniaćverb dzielić się samoistnie na małe części
zerbröckeln \| zerkrümeln Verb	kruszyćverb zmieniać ciało stałe na drobne kawałki

Historia wyszukiwania