słownik Niemiecko-Polski »

wissen w języku polskim

NiemieckiPolski
das wissen [des Wissens; —] Verb

wiedziećverb
mieć wiedzę na jakiś temat, mieć świadomość prawdziwości czegoś

das Wissen [des Wissens; —] Substantiv

wiadomościnoun
jakiś obszar wiedzy

Wissen | Kenntnis Substantiv

wiedzanoun
ogół posiadanych wiadomości

die Wissenschaft [der Wissenschaft; die Wissenschaften] Substantiv

nauka(naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) usystematyzowana, wielokrotnie rzeczowo weryfikowana i rzetelna wiedza;
noun

Wissenschaftler | Wissenschaftlerin Substantiv

naukowiecnoun
człowiek zajmujący się nauką;

wissenschaftlich [wissenschaftlicher; am wissenschaftlichsten] Adjektiv

naukowyadjective
związany z nauką

wissenschaftlich [wissenschaftlicher; am wissenschaftlichsten] Adverb

naukowoadverb
w sposób naukowy

wissenschaftliche Konferenz Substantiv

konferencja naukowanoun
spotkanie grupy naukowców, praktyków i osób zainteresowanych pewnym działem nauki

der Wissenschaftszweig [des Wissenschaftszweig(e)s; die Wissenschaftszweige] Substantiv

gałąź naukinoun

Agrarwissenschaftler Substantiv

agronomkanoun
kobieta agronom

Agronomie | Agrarwissenschaft Substantiv

agronomia(rolnictwo, rolniczy) teoretyczna i praktyczna wiedza o rolnictwie i zarządzaniu produkcją żywności roślinnej;
noun

allwissend Adjektiv

wszechwiedzący(książkowy) wiedzący wszystko
adjective

gewissenhaft [gewissenhafter; am gewissenhaftesten] Adjektiv

sumiennyadjective
skrupulatnie wywiązujący się z podjętych obowiązków

sumiennyadjective
wykonywany dokładnie, rzetelnie

unwissend [unwissender; am unwissendsten] Adjektiv

niedouczonyadjective
mający gruntowne braki w wiedzy na jakiś temat

niepiśmiennyadjective
taki, który nie umie pisać

Atomwissenschaft

fizyka atomowa

bibelkundlich | bibelwissenschaftlich Adjektiv

biblistycznyadjective
związany z biblistyką

Bibliograf | Buchwissenschaftler Substantiv

bibliograf(rzadki, rzadko używany) specjalista w dziedzinie bibliografii
noun

bibliologisch | buchwissenschaftlich | bücherkundlich Adjektiv

bibliologicznyadjective
związany z bibliologią, dotyczący bibliologii

Bildungswissenschaft Substantiv

dydaktyka(książkowy) moralizowanie, dydaktyzm
noun

dydaktyka(pedagogika, pedagogiczny) nauka o sposobach uczenia
noun

das böse Gewissen verrät sich selbst | der Dieb hält jeden Busch für einen Büttel

na złodzieju czapka goresytuacja, gdy winowajca dręczony wyrzutami sumienia boi się zdemaskowania, a jednak swoim zachowaniem wzbudza podejrzenia

die linke Hand weiß nicht, was die rechte tut | die rechte Hand weiß nicht, was die linke tut | lass deine linke Hand nicht wissen, was die rechte tut

niech nie wie lewica, co czyni prawicadobre czyny nie potrzebują rozgłosu

Erdwissenschaft

nauka o Ziemi

das Fachwissen [des Fachwissens; —] Substantiv

know-hownoun
wiedza technologiczna pozwalająca na wytworzenie jakiegoś wyrobu lub wykonanie jakiejś czynności;

Forstwirtschaft | Forstwesen | Forstwissenschaft Substantiv

leśnictwo(naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) zespół nauk leśnych zajmujący się całokształtem zagadnień związanych z gospodarką leśną
noun

Geisteswissenschaften Substantiv

humanistykanoun
grupa nauk dotyczących człowieka, jego wytworów i społeczeństwa ludzkiego;

Geschichte | Geschichtswissenschaft Substantiv

historianoun
nauka zajmująca się badaniem przeszłości;

das Gewissen [des Gewissens; die Gewissen] Substantiv

sumienienoun
wewnętrzne odczucie pozwalające rozróżniać dobro i zło

gewissenhaft | systematisch Adjektiv

systematycznyadjective
systematycznie wykonujący swoją pracę, systematycznie uczący się, pilny

Gewissenhaftigkeit | Akribie Substantiv

sumiennośćnoun
cecha osoby, która rzetelnie wypełnia swoje obowiązki

Gewissensbiss

wyrzuty sumienia

Gewissensbiss Substantiv

wyrzut sumienianoun
odczuwanie winy po zrobieniu czegoś złego

die Ingenieurwissenschaft [der Ingenieurwissenschaft; die Ingenieurwissenschaften] Substantiv

inżynierianoun
nauka wykorzystująca matematykę, technologię i praktyczne doświadczenie do projektowania, produkowania i kontrolowania obiektów bądź procesów służących człowiekowi

Jurist | Rechtswissenschaftler Substantiv

prawnik(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) osoba mająca wykształcenie prawnicze
noun

Kulturwissenschaft Substantiv

kulturoznawstwo(naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) nauka o kulturze
noun

die Kunstwissenschaft [der Kunstwissenschaft; die Kunstwissenschaften] Substantiv

nauka o sztucenoun

Linguistik | Sprachwissenschaft Substantiv

językoznawstwo(językoznawstwo, językoznawczy) nauka o języku;
noun

die Literaturwissenschaft [der Literaturwissenschaft; die Literaturwissenschaften] Substantiv

literaturoznawstwo(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) dyscyplina humanistyczna zajmująca się literaturą;
noun

12