słownik Niemiecko-Polski »

wiege w języku polskim

NiemieckiPolski
die Wiege [der Wiege; die Wiegen] Substantiv

kolebka(przenośnie, przenośnia) miejsce, w którym coś powstało, rozpoczęło się
noun

kolebkanoun
kołyska, łóżeczko dla dziecka

kolebkanoun
pojazd konny rozpowszechniony wśród warstw wyższych zwłaszcza w XVI wieku

kołyskanoun
sprzęt do kołysania małych dzieci np. łóżeczko na biegunach;

aufwiegeln [wiegelte auf; hat aufgewiegelt] (zu mit Dativ) Verb

podburzaćverb
namawiać do buntu przeciw komuś

das Wiegemesser [des Wiegemessers; die Wiegemesser] Substantiv

tasaknoun

wiegen [wog; hat gewogen] Verb

odważaćverb
ważąc coś, odmierzać odpowiednią ilość tego

ważyćverb
mieć jakiś ciężar, masę

ważyćverb
określać czyjś ciężar za pomocą wagi

zważać(rzadki, rzadko używany) oceniać ciężar
verb

wiegen [wog; hat gewogen] Substantiv

widełkinoun
miejsce w telefonie gdzie odkłada się słuchawkę

Wiegenlied | Berceuse Substantiv

kołysankanoun
piosenka śpiewana małym dzieciom, żeby łatwiej zasnęły

wie geht es dir

jak ci leci

jak ci się powodzi

wie geht es dir | wie geht es Ihnen | wie geht's

jak się masz…otwierający rozmowę i będący pytaniem o czyjeś samopoczucie, nastrój

wie geht's

jak leci(potocznie, potoczny) …otwierający rozmowę i będący pytaniem o sytuację obecną w życiu rozmówcy

wie gewonnen, so zerronnen

łatwo przyszło, łatwo poszło

abwiegen | abwägen | auswägen Verb

rozważać(handel, handlowy) dzielić coś na części, ważąc je
verb

anstiften | aufhetzen | aufwiegeln Verb

podżegaćverb
wzniecać negatywne uczucie lub czyny wobec kogo lub czego

Dialog | Zwiegespräch Substantiv

dialognoun
rozmowa dwóch osób

schweigen [schwieg; hat geschwiegen] Verb

milczećverb
nie mówić, nie wydawać głosu

Schweigen [schwieg; hat geschwiegen] Substantiv

milczenienoun
nieodzywanie się, niemówienie

in den Schlaf wiegen | zum Schlaf bringen Verb

usypiaćverb
powodować, że ktoś zasypia

die Schwiegereltern [—; die Schwiegereltern] Phrase

teściowiephrase

die Schwiegermutter [der Schwiegermutter; die Schwiegermütter] Substantiv

teściowanoun
matka żony lub męża

Schwiegersohn | Eidam Substantiv

zięćnoun
mąż córki

die Schwiegertochter [der Schwiegertochter; die Schwiegertöchter] Substantiv

synowanoun
żona syna

der Schwiegervater [des Schwiegervaters; die Schwiegerväter] Substantiv

teśćnoun
ojciec żony lub męża

totschweigen [schwieg tot; hat totgeschwiegen] Verb

pominąć milczeniemverb

überwiegend | vorherrschend Adjektiv

przeważającyadjective
będący w większej ilości lub liczbie