słownik Niemiecko-Polski »
wiederbelebung w języku polskim
| Niemiecki | Polski |
|---|---|
| die Wiederbelebung [der Wiederbelebung; die Wiederbelebungen] Substantiv | reanimacja(medycyna, medyczny) przywrócenie do życia kogoś znajdującego się w stanie śmierci klinicznej poprzez zastosowanie zabiegów pobudzających czynność serca, układu krążenia i oddychania resuscytacja(medycyna, medyczny) przywrócenie funkcji układu krążenia i oddychania u osoby znajdujących się w stanie śmierci klinicznej |
