wüstling w języku polskim

Niemiecki	Polski
der Wüstling [des Wüstlings; die Wüstlinge] Substantiv	rozpustnik(przestarzałe, przestarzały) mężczyzna oddający się rozpuście noun
Schamloser \| Wüstling Substantiv	bezwstydniknoun osoba zachowująca się nieskromnie lub wręcz rozpustnie

Historia wyszukiwania