verheiratet w języku polskim

Niemiecki	Polski
verheiratet	ożeniony
verheiratet Substantiv	mężatkanoun kobieta, która jest żoną
verheiratet Adjektiv	zamężna(o kobiecie) taka, która ma męża adjective zamężnyadjective mający / mająca męża żonatyadjective zwykle o mężczyźnie: mający żonę
verheiraten [verheiratete; hat verheiratet] Verb	ożenićverb dać komuś kobietę za żonę, spowodować zawarcie związku małżeńskiego z kobietą
unverheiratet Adjektiv	bezżennyadjective
unverheiratet \| alleinstehend Adjektiv	nieżonatyadjective zwykle o mężczyźnie: niemający żony

Historia wyszukiwania