vergehen w języku polskim

Niemiecki	Polski
vergehen [verging; hat/ist vergangen] Verb	przekwitać(przenośnie, przenośnia) ulegać przemijaniu verb przemijaćverb kończyć się bezpowrotnie schnąć(potocznie, potoczny) marnieć z powodu stanu uczuciowego verb usychać(przenośnie, przenośnia) bardzo przeżywać verb
Vergehen [verging; hat/ist vergangen] Substantiv	występek(książkowy) czyn niewłaściwy moralnie, niezgodny z normami społecznymi noun
vergehen \| ablaufen \| verstreichen Verb	upływaćverb trwając, zmierzać do swojego końca
vergehen \| verfließen Verb	płynąćverb o czasie: upływać, mijać
vergehen \| verstreichen Verb	zbiegać(podniośle) ulegać przemijaniu verb
vergehen \| vorübergehen Verb	przechodzićverb minąć w czasie, stawać się przeszłością
vergehen \| überfliegen Verb	przeleciećverb o czasie lub przestrzeni: minąć, przebyć

Historia wyszukiwania