słownik Niemiecko-Polski »

verboten w języku polskim

NiemieckiPolski
verboten Adjektiv

zabronionyadjective
taki, który jest objęty zakazem

verbieten [verbot; hat verboten] Verb

banować(informatyka, informatyczny) (potocznie, potoczny) stosować wobec kogoś ban, uniemożliwiając korzystanie z jakiejś usługi internetowej
verb

zakazywaćverb
zabraniać, ustanawiać regułę niewykonywania określonych czynności

verbotene Frucht Substantiv

zakazany owoc(związek frazeologiczny) coś zakazanego, zabronionego; kontakt z tym jest miły, lecz grozi poważnymi konsekwencjami
noun