unzufrieden w języku polskim

Niemiecki	Polski
unzufrieden [unzufriedener; am unzufriedensten] Adjektiv	niezadowolonyadjective odczuwający niezadowolenie
die Unzufriedenheit [der Unzufriedenheit; —] Substantiv	niezadowolenienoun brak zadowolenia; negatywne uczucie będące rezultatem tego, że coś dzieje się niezgodnie z czyimś życzeniem, planem, zamiarem

Historia wyszukiwania