unbegründet w języku polskim

Niemiecki	Polski
unbegründet [unbegründeter; am unbegründetsten] Adjektiv	nieuzasadnionyadjective nie mający uzasadnienia, nie mający usprawiedliwienia
grundlos \| unbegründet Adjektiv	bezpodstawnyadjective nieuzasadniony, niesłuszny, nie mający słusznych podstaw

Historia wyszukiwania