tyrann w języku polskim

Niemiecki	Polski
der Tyrann [des Tyrannen; die Tyrannen] Substantiv	tyran(historia, historyczny, historycznie) udzielny władca starożytnej polis greckiej, dochodzący do władzy zazwyczaj na drodze przewrotu albo otrzymując swoje władztwo z zewnątrz, z rzadka przez dziedziczenie; noun tyran(przenośnie, przenośnia) człowiek okrutny, nieliczący się ze zdaniem innych, narzucający swą wolę noun
die Tyrannei [der Tyrannei; die Tyranneien] Substantiv	tyrania(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) rządy jednostki opierające się na przemocy i terrorze noun
tyrannisch [tyrannischer; am tyrannischsten] Adjektiv	tyrańskiadjective właściwy tyranowi, bezwzględny, związany z narzucanie, swojej woli innym
Tyrannosaurus Substantiv	tyranozaur(paleontologia, paleontologiczny) jeden z gatunków dinozaurów mięsożernych; noun

Historia wyszukiwania