typisch w języku polskim

Niemiecki	Polski
typisch [typischer; am typischsten] Adjektiv	typowyadjective często spotykany
typischerweise Adverb	typowoadverb od: typowy
archetypisch [archetypischer; am archetypischsten] Adjektiv	archetypicznyadjective związany ze archetypem, odnoszący się do archetypu
atypisch [atypischer; am atypischsten] Phrase	atypowyphrase
atypisch [atypischer; am atypischsten] Adverb	nietypowoadverb w sposób nietypowy
atypisch \| untypisch Adjektiv	nietypowyadjective inny niż powszechnie spotykany, nie należący do żadnego typu
autotypisch	autotypowy
charakteristisch \| typisch Adjektiv	znamiennyadjective znamionujący coś lub kogoś; charakterystyczny, właściwy dla kogoś lub czegoś
monotypisch Adjektiv	monotypowy(biologia, biologiczny) (systematyka) związany z monotypem, dotyczący monotypu adjective

Historia wyszukiwania