słownik Niemiecko-Polski »

typ w języku polskim

NiemieckiPolski
der Typ [des Typs, des Typen; die Typen] Substantiv

typ(potocznie, potoczny) podejrzany mężczyzna
noun

das Typenschild Substantiv

tabliczka znamionowa(technologia, technika, techniczny) tabliczka na obudowie urządzenia, podająca podstawowe parametry eksploatacji;
noun

Typhon Substantiv

Tyfon(mitologia grecka) potwór z mitów greckich, pół człowiek, pół zwierzę o ogromnym wzroście i sile;
noun

der Typhus [des Typhus; —] Substantiv

dur(medycyna, medyczny) ostra choroba zakaźna;
noun

typisch [typischer; am typischsten] Adjektiv

typowyadjective
często spotykany

typischerweise Adverb

typowoadverb
od: typowy

die Typografie [der Typografie; die Typografien] Substantiv

typografianoun
technika druku wypukłego, drukarstwo;

archetypisch [archetypischer; am archetypischsten] Adjektiv

archetypicznyadjective
związany ze archetypem, odnoszący się do archetypu

atypisch [atypischer; am atypischsten] Phrase

atypowyphrase

atypisch [atypischer; am atypischsten] Adverb

nietypowoadverb
w sposób nietypowy

Archetyp | Archetypus Substantiv

archetyp(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) pierwowzór postaci
noun

archetyp(psychologia, psychologiczny) pierwotne wyobrażenie i wzorzec zachowania;
noun

atypisch | untypisch Adjektiv

nietypowyadjective
inny niż powszechnie spotykany, nie należący do żadnego typu

Autostereotyp

autostereotyp

die Autotypie [der Autotypie; die Autotypien] Substantiv

autotypianoun

autotypisch

autotypowy

Bauchtyphus | Typhus Substantiv

dur brzuszny(medycyna, medyczny) ostra, bakteryjna choroba zakaźna wywoływana przez pałeczkę duru brzusznego (Salmonella typhi), przenoszona drogą pokarmową;
noun

charakteristisch | typisch Adjektiv

znamiennyadjective
znamionujący coś lub kogoś; charakterystyczny, właściwy dla kogoś lub czegoś

Chronotyp Substantiv

chronotypnoun
wewnętrzny zegar biologiczny regulujący czas spania i czas aktywności

die Daguerreotypie [der Daguerreotypie; die Daguerreotypien] Substantiv

dagerotyp(fotografia) fotografia wykonana za pomocą dagerotypii
noun

dagerotypia(fotografia) (historia, historyczny, historycznie) pierwsza technika otrzymywania obrazów fotograficznych;
noun

Fleckfieber | Flecktyphus Substantiv

tyfus plamisty(medycyna, medyczny) ostra choroba zakaźna wywoływana przez niektóre riketsje, charakteryzująca się powstawaniem krwawych wybroczyn na ciele chorego;
noun

Haplotyp Substantiv

haplotyp(biologia, biologiczny) w genetyce: zestaw polimorfizmów pojedynczych nukleotydów, położonych na jednej chromatydzie, który dziedziczy się jako zestaw sprzężonych ze sobą alleli;
noun

Karyotyp Substantiv

kariotyp(biologia, biologiczny) zestaw chromosomów właściwy dla danego organizmu;
noun

Logotyp Substantiv

logotyp(drukarstwo, drukarski) czcionka lub matryca zawierająca skrót wyrazu lub wyrażenia;
noun

logotypnoun
logo w formie tekstowej zawierające nazwę firmy lub jej akronim;

die Monotype [der Monotype; die Monotypes] Substantiv

monotyp(drukarstwo, drukarski) poligraficzna maszyna odlewnicza umożliwiająca skład tekstu i odlewanie czcionek;
noun

monotypisch Adjektiv

monotypowy(biologia, biologiczny) (systematyka) związany z monotypem, dotyczący monotypu
adjective

der Phänotyp [des Phänotyps; die Phänotypen] Substantiv

fenotyp(biologia, biologiczny) zespół wszystkich dostrzegalnych cech organizmu będący wynikiem współdziałania czynników dziedzicznych oraz warunków środowiska;
noun

der Prototyp [des Prototyps; die Prototypen] Substantiv

pierwowzórnoun
początkowy stan czegoś

prototyp(technologia, technika, techniczny) pierwszy działający egzemplarz maszyny lub urządzenia, wykonany według dokumentacji i stanowiący podstawę do dalszej produkcji;
noun

Serotyp Substantiv

serotyp(mikrobiologia, mikrobiologiczny) grupa w obrębie gatunku mikroorganizmu wyróżniająca się antygenami na powierzchni jej przedstawicieli;
noun

Siedlung städtischen Typs Substantiv

osiedle typu miejskiego(administracja) pośredni między miastem a wsią status jednostki osadniczej, w której ludność w dużej mierze nie zajmuje się działalnością rolniczą, np. osiedla przyfabryczne
noun

Sprachtypologie

typologia języków

Stereotyp Substantiv

stereotyp(socjologia, socjologiczny) uproszczona konstrukcja myślowa zawierająca irracjonalne bądź fałszywe przeświadczenie dotyczące różnych zjawisk, instytucji, osób, a najczęściej innych grup społecznych;
noun