turin w języku polskim

Niemiecki	Polski
das Turin Substantiv	Turyn(geografia, geograficzny) miasto w północno-zachodnich Włoszech nad rzeką Pad; stolica Piemontu; noun
der Turiner [des Turiners; die Turiner] Substantiv	turyńczyknoun mieszkaniec Turynu lub mężczyzna pochodzący z Turynu
Turiner \| turinisch Adjektiv	turyńskiadjective charakterystyczny dla Turynu, związany z Turynem, wywodzący się z Turynu
Turinerin Substantiv	turynkanoun mieszkanka Turynu
Aventurin	awanturyn
Aventurin Substantiv	awenturyn(mineralogia, mineralogiczny) rzadki minerał z gromady krzemianów, odmiana kwarcu, SiO2; noun

Historia wyszukiwania