tugendhaft w języku polskim

Niemiecki	Polski
tugendhaft [tugendhafter; am tugendhaftesten] Adjektiv	zacny(przestarzałe, przestarzały) godny szacunku i zaufania, szlachetny, rzetelny, uczciwy, prawy, szacowny, szanowny, czcigodny adjective
tugendhaft \| tugendsam Adjektiv	cnotliwyadjective pełen cnoty, postępujący zgodnie z obowiązującymi zasadami moralnymi
die Tugendhaftigkeit [der Tugendhaftigkeit; —] Substantiv	cnotliwośćnoun bycie skromnym, czystym, cnotliwym w sprawach intymnych

Historia wyszukiwania