słownik Niemiecko-Polski »
topinambur w języku polskim
| Niemiecki | Polski |
|---|---|
| die Topinambur [der Topinambur; die Topinamburen] Substantiv | topinambur(botanika, botaniczny) (potocznie, potoczny) słonecznik bulwiasty, Helianthus tuberosus L., gatunek rośliny z rodziny astrowatych; |
| die Topinambur [der Topinambur; die Topinamburen] plant name | słonecznik bulwiastyplant name |
