ticken w języku polskim

Niemiecki	Polski
ticken [tickte; hat getickt] Verb	tykaćverb o zegarze: wydawać krótki odgłos przy przesunięciu wskazówki
ticken [tickte; hat getickt] Substantiv	huba(potocznie, potoczny) (mikologia, mikologiczny) Polyporus, grzyb pasożytniczy, rosnący na drzewach, mający zwykle stwardniały owocnik noun
Ersticken [erstickte; hat/ist erstickt] Verb	tłumićverb ograniczać, zmniejszać nasilenie czegoś
sticken [stickte; hat gestickt] Verb	haftować(rękodzieło, rękodzielniczy) (włókiennictwo) wyszywać igłą wzór na materiale verb
Sticken [stickte; hat gestickt] Substantiv	haftnoun dekoracyjny wzór wyszyty na tkaninie;

Historia wyszukiwania