tibet w języku polskim

Niemiecki	Polski
das Tibet [des Tibets; die Tibete] Substantiv	Tybet(geografia, geograficzny) region historyczno-geograficzny położony na Wyżynie Tybetańskiej; noun Tybetnoun kraj na Wyżynie Tybetańskiej
Tibeter \| Tibeterin Substantiv	Tybetańczyknoun mieszkaniec Tybetu, Tybetańskiego Regionu Autonomicznego
die Tibeterin [der Tibeterin; die Tibeterinnen] Substantiv	Tybetankanoun mieszkanka Tybetu
Tibetisch \| tibetanisch Substantiv	tybetański(językoznawstwo, językoznawczy) język Tybetańczyków; noun
tibetisch \| tibetanisch Adjektiv	tybetańskiadjective odnoszący się do Tybetu; związany lub wywodzący się z Tybetu

Historia wyszukiwania