słownik Niemiecko-Polski »
theodizee w języku polskim
| Niemiecki | Polski |
|---|---|
| die Theodizee [der Theodizee; die Theodizeen] Substantiv | teodycea(filozofia, filozoficzny) (teologia, teologiczny) koncepcja dążąca do uzgodnienia sprzeczności pomiędzy wiarą w dobro i wszechmoc bożą a istnieniem zła i nieszczęść na świecie; |
