türkis w języku polskim

turkus▼(mineralogia, mineralogiczny) minerał o barwie niebieskawej lub niebieskozielonej;
noun

turkus▼noun
barwa, zielony odcień cyjanu;

turkusowy▼(jubilerstwo, jubilerski) (mineralogia, mineralogiczny) dotyczący turkusu, wykonany z turkusu, związany z turkusem, ozdobiony turkusem
adjective

turkusowy▼(książkowy) mający kolor niebieskawy lub niebieskawozielony, taki jak kolor turkusu
adjective

turecki▼(językoznawstwo, językoznawczy) język urzędowy Turcji;
noun

turecki▼adjective
odnoszący się do Turcji, do zamieszkujących ją Turków, do ich kultury, dziejów, języka itp.

Turecka Republika Cypru Północnego▼noun
państwo w północnej części Cypru, nieuznawane przez społeczność międzynarodową;

Turkiestan▼(geografia, geograficzny) miasto w południowym Kazachstanie;
noun

staroturecki▼noun
język staroturecki (1.2), najstarszy zaświadczony w piśmie język turkijski;

staroturkijski▼noun
język staroturkijski (1.1), najstarszy zaświadczony w piśmie język turkijski;

staroturecki▼adjective
odnoszący się do ludów turkijskich zamieszkujących w okresie mniej więcej od VI do XII wieku tereny przede wszystkim współczesnej Mongolii, południowej Syberii i Azji Środkowej; dotyczący ich kultury, dziejów, języka itp.;

staroturkijski▼adjective
odnoszący się do ludów turkijskich zamieszkujących w okresie mniej więcej od VI do XII wieku tereny przede wszystkim współczesnej Mongolii, południowej Syberii i Azji Środkowej; dotyczący ich kultury, dziejów, języka itp.;