stur w języku polskim
| Niemiecki | Polski |
|---|---|
| stur [sturer; am stursten] Adjektiv | mułowyadjective |
| stur wie ein Panzer Adjektiv | uparty jak osioładjective |
| stur | dickköpfig Adjektiv | uparty(o osobach) charakteryzujący się uporem; upierający się przy czymś |
| sturer Bock Substantiv | tępak(potocznie, potoczny) (obraźliwie) osoba tępa, głupia, mało inteligentna, bezmyślna |
| die Sturheit [der Sturheit; die Sturheiten] Substantiv | upórnoun |
| der Sturm [des Sturm(e)s; die Stürme] Substantiv | nawałnica(książkowy) gwałtowna burza połączona z silnym wiatrem wicher(meteorologia, meteorologiczny) silny, porywisty wiatr o prędkości 60-75 km/h i o sile 8 stopni w skali Beauforta |
| Sturm im Wasserglas Substantiv | burza w szklance wodynoun |
| Sturm | Gewitter | Sturmwind Substantiv | wichuranoun |
| die Sturmflut [der Sturmflut; die Sturmfluten] Substantiv | |
| sturmfreie Bude Substantiv | wolna chata(potocznie, potoczny) dom lub mieszkanie, w którym chwilowo nie ma domowników i można z niego swobodnie korzystać |
| Sturmgewehr | |
| die Sturmmöwe [der Sturmmöwe; die Sturmmöwen] Substantiv | mewa pospolita(ornitologia, ornitologiczny) Larus canus, średniej wielkości gatunek mewy spotykany na wybrzeżach morskich i w pobliżu wód śródlądowych; |
| Sturzsträhne Substantiv | virga(meteorologia, meteorologiczny) deszcz zmieniający się w parę wodną przed spadnięciem na ziemię; virga(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) jeden z dwóch podstawowych znaków notacji neumatycznej; |
| Abhang | Steilwand | Abbruch | Absturz | Wand Substantiv | urwiskonoun |
| der Absturz [des Absturzes; die Abstürze] Verb | wywracaćverb |
| der Absturz [des Absturzes; die Abstürze] Substantiv | zawiesićnoun zawieszenie(informatyka, informatyczny) stan programu, systemu lub komputera w którym nie reaguje on na sygnały zewnętrzne |
| asturisch [asturischer; am asturischsten] Adjektiv | asturyjskiadjective |
| Angriff | Attacke | Sturm Substantiv | atak(sport, sportowy) nagła akcja mająca na celu zdobycie przewagi nad rywalem |
| Asturien Substantiv | Asturia(geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) kraina geograficzna położona w północnej Hiszpanii nad Zatoką Biskajską, w średniowieczu niezależne królestwo |
| Asturier Substantiv | Asturyjczyknoun |
| Asturierin Substantiv | Asturyjkanoun |
| der Beifallssturm [des Beifallssturm(e)s; die Beifallsstürme] Substantiv | owacja(historia, historyczny, historycznie) w starożytnym Rzymie: przyznawana przez senat nagroda dla zwycięskiego wodza w postaci uroczystego wjazdu do Rzymu, mająca status niższy niż triumf; |
| Belagerungsturm Substantiv | kampanila(architektura, architektoniczny) wysmukła wieża pełniąca funkcję dzwonnicy, stojąca obok kościoła; |
| der Bildersturm [des Bildersturm(e)s; die Bilderstürme] Substantiv | ikonoklazmnoun ikonoklazmenoun |
| Defenestration | Fenstersturz Substantiv | defenestracja(książkowy) wyrzucenie kogoś lub czegoś przez okno; |
| der Einsturz [des Einsturzes; die Einstürze] Substantiv | zawał(geologia, geologiczny) (górnictwo, górniczy) zawalenie się stropu sztolni lub jaskini |
| Masturbation | Selbstbefriedigung Substantiv | masturbacja(medycyna, medyczny) (zobacz) onanizm |
| masturbieren [masturbierte; hat masturbiert] Verb | masturbowaćverb |
| masturbieren [masturbierte; hat masturbiert] Phrase | masturbować sięphrase |
| Ruhe vor dem Sturm | Stille vor dem Sturm Substantiv | cisza przed burząnoun |
| Sandsturm | Staubsturm Substantiv | burza piaskowa(meteorologia, meteorologiczny) zjawisko atmosferyczne polegające na gwałtownym unoszeniu przez silny wiatr olbrzymich ilości piasku; |
| Schlossturm Substantiv | donżon(architektura, architektoniczny) wieża lub baszta będąca częścią zamku, przeznaczona do obrony i zamieszkania; |
| der Schneesturm [des Schneesturm(e)s; die Schneestürme] Substantiv | purga(meteorologia, meteorologiczny) silny i gwałtowny północno-wschodni wiatr wiejący na Syberii, połączony z zamiecią śnieżną zamieć(meteorologia, meteorologiczny) śnieg podniesiony z powierzchni ziemi i niesiony przez wiatr; śnieżycanoun |
| Seesturm Substantiv | sztorm(żeglarstwo, żegluga, żeglarski) (meteorologia, meteorologiczny) burza morska, podczas której wieje bardzo silny i porywisty wiatr, powodujący powstawanie wysokich fal |
