strahl w języku polskim
| Niemiecki | Polski |
|---|---|
| der Strahl [des Strahl(e)s; die Strahlen] Substantiv | promień(fizyka, fizyczny) strumień cząstek emitowanych przez ciała promieńnoun półprosta(geometria) każda z części prostej przedzielonej punktem umieszczonej na niej; wytrysknoun |
| strahlen [strahlte; hat gestrahlt] Verb | jaśnieć(przenośnie, przenośnia) być wyraźnie widocznym ze względu na swoje zalety |
| strahlen | sprühen | strotzen Verb | promieniowaćverb |
| strahlend [strahlender; am strahlendsten] Adjektiv | promiennyadjective |
| die Strahlenkrankheit [der Strahlenkrankheit; die Strahlenkrankheiten] Substantiv | choroba popromienna(medycyna, medyczny) zespół negatywnych skutków w organizmie na skutek nadmiernego radioaktywnego napromieniowania; |
| abstrahlen [strahlte ab; hat abgestrahlt] Verb | piaskowaćverb wyemitowaćverb wypromieniowaćverb wypromieniowywaćverb |
| aufstrahlen [strahlte auf; hat aufgestrahlt] Verb | rozanielaćverb |
| ausstrahlen [strahlte aus; hat ausgestrahlt] (auf mit Akkusativ) Verb | emanowaćverb popularyzowaćverb promieniować(medycyna, medyczny) rozchodzić się z chorego miejsca do przyległej okolicy promieniowaćverb |
| die Strahlung [der Strahlung; die Strahlungen] Substantiv | promieniowanie(fizyka, fizyczny) strumień cząstek lub fal wysyłanych przez ciało; |
| die Alphastrahlung [der Alphastrahlung; die Alphastrahlungen] Substantiv | |
| aussenden | ausstrahlen | versenden Verb | wysyłaćverb |
| ausstrahlen | senden Verb | emitowaćverb |
| ausstrahlen | strahlen Verb | promieniować(fizyka, fizyczny) wytwarzać i wysyłać strumień cząstek lub fal; emitować energię |
| die Ausstrahlung [der Ausstrahlung; die Ausstrahlungen] Substantiv | charyzmanoun |
| betaaktiv | betastrahlend Adjektiv | betapromieniotwórczy(fizyka, fizyczny) wytwarzający promieniowanie beta |
| die Betastrahlung [der Betastrahlung; die Betastrahlungen] Substantiv | |
| Bündel Kegel | Strahl Substantiv | wiązkanoun |
| Düsenflugzeug | Jet | Strahlflugzeug Substantiv | odrzutowiec(lotnictwo, lotniczy) samolot, który ma silnik odrzutowy – wykorzystujący energię odrzutu gazów spalinowych; |
| der Elektronenstrahl [des Elektronenstrahl(e)s; die Elektronenstrahlen] Substantiv | promienie katodowe(fizyka, fizyczny) strumień elektronów biegnący od katody do anody w rurze do wyładowań elektrycznych wypełnionej rozrzedzonym gazem |
| emittieren | ausstrahlen Verb | emitować(fizyka, fizyczny) wysyłać promieniowanie lub cząstki |
| glänzen | leuchten | strahlen Verb | jaśniećverb |
| ionisierende Strahlung Substantiv | promieniowanie jonizujące(fizyka, fizyczny) (medycyna, medyczny) promieniowanie, którego źródłem są substancje mające zdolność wytwarzania jonów w czasie przenikania przez materię; |
| der Lichtstrahl [des Lichtstrahl(e)s; die Lichtstrahlen] Substantiv | promień światłanoun |
| Neutronenstrahlung | |
| die Röntgenstrahlung [der Röntgenstrahlung; die Röntgenstrahlungen] Substantiv | |
| senden | ausstrahlen Verb | nadawaćverb |
| Sonnenstrahlung | |
| überstrahlen [überstrahlte; hat überstrahlt] Verb | opromieniaćverb |
