sterben w języku polskim

Niemiecki	Polski
das sterben [des Sterbens; —] Verb	ginąćverb umierać, zdychać (o pojedynczych organizmach) konaćverb przestawać żyć, umierać w agonii umieraćverb kończyć swoje życie, przestawać żyć umrzećverb skończyć życie zdechnąć(pogardliwie, pogardliwy) umrzeć verb zdechnąć(potocznie, potoczny) o zwierzęciu: skończyć życie verb zemrzećverb umrzeć zginąćverb nagle, tragicznie stracić życie (w odniesieniu do ludzi) zginąćverb przestać istnieć, stracić ważność (o cechach, zjawiskach, wartościach)
das Sterben [des Sterbens; —] Substantiv	umieranie(rzeczownik odczasownikowy) od umierać noun
sterben wie die Fliegen Verb	padać jak muchy(przenośnie, przenośnia) umierać, ginąć masowo verb
absterben [starb ab; ist abgestorben] Verb	zanikaćverb przestawać istnieć
das aussterben [des Aussterbens] Verb	umawiać(potocznie, potoczny) spotykać się ze sobą, będąc parą w nieformalnym związku verb wymieraćverb umierać masowo
das Aussterben [des Aussterbens] Substantiv	wygaśnięcienoun zakończenie się palenia wymarcienoun śmierć do ostatniego osobnika; masowe umarcie
das aussterben [des Aussterbens] Adjektiv	wymarłyadjective taki, który już wymarł, wyginął

Historia wyszukiwania