stören w języku polskim

Niemiecki	Polski
stören [störte; hat gestört] Verb	niepokoićverb wzbudzać niepokój, martwić przeszkodzićverb wzburzaćverb wywoływać silne emocje, gniew
stören \| behindern \| hindern Verb	przeszkadzaćverb sprawiać, że ktoś nie może wykonywać poprawnie jakiejś czynności lub coś nie działa prawidłowo
ablenken \| stören Verb	rozpraszaćverb uniemożliwiać skupienie się nad czym
behindern \| stören Verb	zakłócaćverb naruszać ustalony porządek, równowagę
destruktiv \| zerstörend \| zerstörerisch Adjektiv	destrukcyjnyadjective mający własność niszczenia czegoś lub burzenia jego struktury
verschlissen \| verwittern \| zerstören Adjektiv	zniszczonyadjective zużyty, uszkodzony
verwirren \| verstören Verb	peszyćverb wprawiać w zakłopotanie
zerstören [zerstörte; hat zerstört] Verb	wyniszczaćverb powodować ciężkie straty materialne zniweczyćverb zniszczyć coś doszczętnie
zerstören \| vereiteln Verb	niweczyćverb pozbawiać wartości, obracać wniwecz
zerstören \| vernichten \| verwüsten Verb	niszczyćverb pozbawiać rzecz jej kształtu bądź funkcji

Historia wyszukiwania