stäbchen w języku polskim

Niemiecki	Polski
das Stäbchen [des Stäbchens; die Stäbchen] Substantiv	pręcik(anatomia, anatomiczny) światłoczuła komórka siatkówki oka; noun słupeknoun element wzoru w szydełkowaniu
das Essstäbchen (meist im Plural) (Von Duden empfohlene Schreibung) (Alternative Schreibung: Ess-Stäbchen) (Kurzform: Stäbchen) Substantiv	pałeczka(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) (zobacz) pałeczki noun
Essstäbchen \| Stäbchen Substantiv	pałeczki(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) azjatycki przyrząd do nabierania jedzenia; noun
das Räucherstäbchen [des Räucherstäbchens; die Räucherstäbchen] Substantiv	kadzidełkonoun patyczek pokrytego substancją, która żarząc się wydziela zapach
das Wattestäbchen [des Wattestäbchens; die Wattestäbchen] Substantiv	patyczek do uszunoun plastikowy patyczek zakończony watą przeznaczony do higieny uszu

Historia wyszukiwania