sprache w języku polskim
| Niemiecki | Polski |
|---|---|
| Kreol | Kreolsprache Substantiv | język kreolski(językoznawstwo, językoznawczy) uproszczona mowa powstała w wyniku kontaktu grup posługujących się wzajemnie niezrozumiałymi językami, w odróżnieniu od pidżynu charakteryzująca się ustabilizowanym systemem gramatycznym i dobrze wypracowanym słownictwem, służąca danemu społeczeństwu jako język etniczny; |
| Kultsprache | |
| die Kultursprache [der Kultursprache; die Kultursprachen] Substantiv | język kulturalnynoun |
| die Kunstsprache [der Kunstsprache; die Kunstsprachen] Substantiv | sztuczny języknoun |
| Lasische Sprache Substantiv | lazyjski(językoznawstwo, językoznawczy) język lazyjski; |
| die Literatursprache [der Literatursprache; die Literatursprachen] Phrase | język książkowyphrase |
| Literatursprache | Schriftsprache Substantiv | język literacki(językoznawstwo, językoznawczy) język standardowy, język ogólny (odmiana języka przeciwstawiana niskoprestiżowym dialektom i socjolektom) język literacki(językoznawstwo, językoznawczy) staranniejszy rejestr języka, używany głównie w piśmie (forma języka stawiana w opozycji do standardowej mowy potocznej) |
| Liturgiesprache Substantiv | język liturgiczny(językoznawstwo, językoznawczy) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) język używany w liturgii |
| Mikroliteratursprache | |
| die Mischsprache [der Mischsprache; die Mischsprachen] Substantiv | język mieszany(językoznawstwo, językoznawczy) mowa powstała na skutek wymieszania dwóch lub większej liczby języków; |
| Missionssprache Substantiv | język misyjny(językoznawstwo, językoznawczy) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) język wybrany lub utworzony do prowadzenia w nim działalności misjonarskiej lub misyjnej |
| monozentrische Sprache Substantiv | język monocentryczny(językoznawstwo, językoznawczy) język, któremu można przypisać tylko jedną formę standardową; |
| Muttersprache | Erstsprache Substantiv | język ojczysty(językoznawstwo, językoznawczy) język przyswojony jako pierwszy w otoczeniu, w którym się wychowuje; |
| das Afrikaans [des Afrikaans; —] (aus niederländischen Dialekten entstandene Sprache der Buren in Südafrika) Substantiv | afrikaans(językoznawstwo, językoznawczy) język afrykanerski afrykanerski(językoznawstwo, językoznawczy) język z grupy germańskich, używany w południowej Afryce; |
| das Afrikaans [des Afrikaans; —] (aus niederländischen Dialekten entstandene Sprache der Buren in Südafrika) Phrase | język afrykanerskiphrase |
| Okzitanisch | Provenzalisch | okzitanisch Sprache | provenzalisch Sprache Substantiv | prowansalskinoun |
| ostslawische Sprache | |
| palaische Sprache Substantiv | palajski(językoznawstwo, językoznawczy) język palajski, należący do języków anatolijskich; |
| palaische Sprache Adjektiv | palajski(dosłownie) (starożytność) związany z krainą Pala w Anatolii |
| Pidgin | Pidginsprache Substantiv | język pidżynowy(językoznawstwo, językoznawczy) mowa pomocnicza powstała w wyniku kontaktu grup posługujących się wzajemnie niezrozumiałymi językami, charakteryzująca się uproszczoną strukturą gramatyczną i ograniczonym słownictwem, służąca danemu społeczeństwu jako drugi język; |
| plurizentrische Sprache Substantiv | język pluricentryczny(językoznawstwo, językoznawczy) (zobacz) język policentryczny |
| polyzentrische Sprache Substantiv | język policentryczny(językoznawstwo, językoznawczy) język, któremu można przypisać więcej niż jedną formę standardową; |
| die Programmiersprache [der Programmiersprache; die Programmiersprachen] Substantiv | język programowania(informatyka, informatyczny) język sztuczny przeznaczony do zapisu algorytmów lub programów komputerowych |
| Regionalsprache Substantiv | język regionalny(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) (językoznawstwo, językoznawczy) mowa tradycyjnie używana na terenie państwa przez mniejszą liczebnie od reszty grupę obywateli, różniąca się od oficjalnego języka urzędowego oraz niebędąca ani dialektem oficjalnego języka tego państwa, ani językiem migrantów; |
| Ritualsprache | |
| Sakralsprache Substantiv | język sakralny(językoznawstwo, językoznawczy) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) język tekstów i ceremonii religijnych |
| die Schriftsprache [der Schriftsprache; die Schriftsprachen] Substantiv | język pisany(językoznawstwo, językoznawczy) reprezentacja języka mówionego za pomocą pisma; |
| die Seemannssprache [der Seemannssprache; die Seemannssprachen] Substantiv | język żeglarskinoun |
| das Selbstgespräch [des Selbstgespräch(e)s; die Selbstgespräche] Substantiv | solilokwium(teatrologia, teatr, teatrologiczny, teatralny) monolog sceniczny, stosowany w dramacie; zob. też solilokwium w Wikipedii |
| Semitisch | semitisch Sprache Substantiv | semicki(językoznawstwo, językoznawczy) język z rodziny języków afroazjatyckich wywodzący się z języka prasemickiego; |
| semitische Sprache | |
| slawische Sprache | |
| Slowenisch | slowenisch Sprache Substantiv | słoweński(językoznawstwo, językoznawczy) język urzędowy Słowenii; |
| Standardsprache | Einheitssprache | Hochsprache | Literatursprache | Schriftsprache Substantiv | język standardowy(językoznawstwo, językoznawczy) prestiżowa odmiana danego języka, pełniąca funkcję normy ogólnoetnicznej, stawiana w opozycji do wernakularnych form języka |
| südslawische Sprache | |
| das Telefongespräch [des Telefongespräch(e)s; die Telefongespräche] Substantiv |
