spitzen- w języku polskim

Niemiecki	Polski
Spitzen- Adjektiv	koronkowyadjective wykonany z koronki
Spitzen- \| durchbrochen Adjektiv	ażurowyadjective taki, który posiada specjalne, regularne otwory, przepuszczając światło
spitzen [spitzte; hat gespitzt] Verb	ostrzyćverb czynić ostrym (wierzchołek czegoś)
Spitzen [spitzte; hat gespitzt] Substantiv	ostrzenie(rzeczownik odczasownikowy) od ostrzyć noun
die Spitze [der Spitze; die Spitzen] Substantiv	ażur(włókiennictwo) rodzaj haftu lub dzianiny z dziureczkami noun czubeknoun szpiczaste, ostre zakończenie czegoś koronka(włókiennictwo) wyrób będący rodzajem ażurowej plecionki z nici; noun szpicanoun
spitzenlos Adjektiv	bezkłowy(technologia, technika, techniczny) nie mający kłów adjective
der Spitzenverkehr [des Spitzenverkehr(e)s; die Spitzenverkehre] Substantiv	szczyt(przenośnie, przenośnia) godziny największego nasilenia ruchu lub poboru energii noun

Historia wyszukiwania