spitzel w języku polskim

Niemiecki	Polski
der Spitzel [des Spitzels; die Spitzel] Substantiv	wtyczka(przenośnie, przenośnia) (potocznie, potoczny) osoba, która dzięki infiltracji w określonym środowisku zdobywa niedostępne dla ogółu informacje noun
Spitzel \| Aufpasser Substantiv	szpicel(pogardliwie, pogardliwy) tajny agent, szpieg noun

Historia wyszukiwania