sperren w języku polskim

Niemiecki	Polski
sperren [sperrte; hat gesperrt] Verb	blokowaćverb rozstrzelićverb rozdzielić coś, zwiększyć odstępy między elementami czegoś wykluczaćverb
die Sperre [der Sperre; die Sperren] Substantiv	blokadanoun utrudnienie dostępu do czegoś
aufsperren [sperrte auf; hat aufgesperrt] Verb	rozdziawićverb otwierać szeroko usta (pysk, dziób)
die Ausgangssperre [der Ausgangssperre; die Ausgangssperren] Phrase	zakaz wychodzeniaphrase
einsperren [sperrte ein; hat eingesperrt] Verb	zamykaćverb
einsperren \| einbuchten Verb	wsadzać(potocznie, potoczny) zamykać w więzieniu verb
versperren \| verstellen Verb	zastawiaćverb uniemożliwiać dostęp do czegoś poprzez stawianie siebie lub czegoś

Historia wyszukiwania