słownik Niemiecko-Polski »
sonnenwende w języku polskim
| Niemiecki | Polski |
|---|---|
| die Sonnenwende [der Sonnenwende; die Sonnenwenden] Substantiv | heliotropnoun tomiłeknoun |
| Sonnenwende | Solstitium Substantiv | przesilenie(astronomia, astronomiczny) skrajny punkt odchylenia Słońca od równika; |
| die Sommersonnenwende [der Sommersonnenwende; die Sommersonnenwenden] Substantiv | przesilenie letnie(astronomia, astronomiczny) przesilenie przypadające na koniec czerwca (około 24.), gdy Słońce znajduje się najbliżej bieguna północnego |
| die Wintersonnenwende [der Wintersonnenwende; die Wintersonnenwenden] Substantiv | przesilenie zimowe(astronomia, astronomiczny) moment górowania Słońca w zenicie w możliwie najdalej na południe wysuniętej szerokości geograficznej półkuli północnej; |
