sonnen w języku polskim
| Niemiecki | Polski |
|---|---|
| Sonnen [sonnte; hat gesonnt] Adjektiv | słonecznyadjective |
| sonnen | bräunen Verb | opalaćverb |
| der Sonnenanbeter Substantiv | plażowicz(potocznie, potoczny) osoba opalająca się na plaży |
| der Sonnenaufgang [des Sonnenaufgang(e)s; die Sonnenaufgänge] Substantiv | wschód słońcanoun |
| die Sonnenblume [der Sonnenblume; die Sonnenblumen] Substantiv | słonecznik(botanika, botaniczny) Helianthus, rodzaj roślin; słonecznik(potocznie, potoczny) słonecznik zwyczajny, Helianthus annuus – wysoka roślina jednoroczna o bardzo dużych (zwykle żółtych) kwiatach, uprawiana dla oleistych nasion lub jako roślina ozdobna; |
| das Sonnenblumenöl [des Sonnenblumenöl(e)s; die Sonnenblumenöle] Substantiv | olej słonecznikowynoun |
| der Sonnenbrand [des Sonnenbrand(e)s; die Sonnenbrände] Substantiv | |
| die Sonnenbrille [der Sonnenbrille; die Sonnenbrillen] Substantiv | okulary przeciwsłoneczne(optyka, optyczny) rodzaj okularów z przyciemnianymi szkłami, chroniących przed słońcem; |
| Sonnenbräune | Bräune Substantiv | opaleniznanoun |
| die Sonnencreme [der Sonnencreme; die Sonnencremes] Substantiv | krem do opalanianoun |
| die Sonnenenergie [der Sonnenenergie; —] Substantiv | |
| Sonneneruption | |
| die Sonnenfinsternis [der Sonnenfinsternis; die Sonnenfinsternisse] (Kurzwort: Sofi) Substantiv | zaćmienie Słońcanoun |
| der Sonnenfleck [des Sonnenfleck(e)s; die Sonnenflecke, die Sonnenflecken] Substantiv | plama słoneczna(astronomia, astronomiczny) ciemniejszy obszar obserwowany na powierzchni Słońca; |
| sonnengebräunt Adjektiv | opalonyadjective |
| sonnenklar | jasne jak słońce(potocznie, potoczny) oczywiste, niebudzące wątpliwości |
| sonnenklar Adjektiv | jasny jak słońceadjective |
| Sonnenralle Substantiv | słonecznica(ornitologia, ornitologiczny) Eurypyga helias, gatunek ptaka z rzędu żurawiowych; |
| der Sonnenschein [des Sonnenschein(e)s; —] Substantiv | słonecznośćnoun |
| der Sonnenschirm [des Sonnenschirm(e)s; die Sonnenschirme] Substantiv | parasolnoun |
| Sonnenseite f Substantiv | adret(geografia, geograficzny) stok góry lub wzgórza będący bardziej nasłoneczniony w stosunku do przeciwnego stoku tego samego wzniesienia bądź pasma górskiego; |
| Sonnenstrahlung | |
| das Sonnensystem [des Sonnensystems; die Sonnensysteme] Substantiv | układ słonecznynoun Układ Słoneczny(astronomia, astronomiczny) układ planetarny złożony ze Słońca, jako centralnego ciała niebieskiego, i ośmiu planet: Merkurego, Wenus, Ziemi, Marsa, Jowisza, Saturna, Urana i Neptuna oraz z pięciu planet karłowatych, tysięcy planetoid, księżyców, komet, meteoroidów i materii międzyplanetarnej; |
| der Sonnentau [des Sonnentau(e)s; die Sonnentaue] Substantiv | rosiczka(botanika, botaniczny) roślina z rodzaju (1.1) |
| die Sonnenuhr [der Sonnenuhr; die Sonnenuhren] Substantiv | zegar słonecznynoun |
| der Sonnenuntergang [des Sonnenuntergang(e)s; die Sonnenuntergänge] Substantiv | zachód słońcanoun |
| Sonnenuntergang | Untergang | Monduntergang Substantiv | zachódnoun |
| die Sonnenwende [der Sonnenwende; die Sonnenwenden] Substantiv | heliotropnoun tomiłeknoun |
| Sonnenwende | Solstitium Substantiv | przesilenie(astronomia, astronomiczny) skrajny punkt odchylenia Słońca od równika; |
| der Sonnenwind [des Sonnenwind(e)s; die Sonnenwinde] Substantiv | wiatr słoneczny(astronomia, astronomiczny) wydobywający się ze Słońca strumień plazmy; |
| das Sonnenöl [des Sonnenöl(e)s; die Sonnenöle] Substantiv | |
| Aufgang | Sonnenaufgang | Mondaufgang Substantiv | wschód(astronomia, astronomiczny) chwila pojawienia się ciała niebieskiego (w domyśle: Słońca) nad horyzontem |
| Gewöhnliche Sonnenblume Substantiv | słonecznik zwyczajny(botanika, botaniczny) Helianthus annuus L., gatunek rośliny z rodziny astrowatych, uprawiany w wielu rejonach świata; |
| nach Regen folgt Sonnenschein | nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszłokażda niepomyślna sytuacja może mieć pozytywny skutek, nawet pozornie negatywne wydarzenia ostatecznie mogą spowodować pozytywne zmiany |
