schnur w języku polskim
| Niemiecki | Polski |
|---|---|
| die Schnur [der Schnur; die Schnüre] Substantiv | powróznoun sznurnoun |
| Schnur | Bindfaden | Kordel Substantiv | sznureknoun |
| schnurrbartlos Adjektiv | bezwąsyadjective |
| schnurrbärtig Adjektiv | wąsatyadjective |
| Schnurren [schnurrte; hat/ist geschnurrt] Interjection | mruinterjection |
| schnurren [schnurrte; hat/ist geschnurrt] Verb | mruczećverb |
| das Schnurrhaar [des Schnurrhaar(e)s; die Schnurrhaare] Substantiv | wibrys(zoologia, zoologiczny) (anatomia, anatomiczny) prosty, sztywny i gruby włos pełniący rolę narządu dotyku; |
| schnurstracks Adverb | jak po sznurkuadverb |
| Schnurwürm Substantiv | wstężnica(zoologia, zoologiczny) zwierzę należące do typu Nemertea; |
| die Achselschnur Substantiv | sznurnoun |
| drahtlos | kabellos | schnurlos Adjektiv | bezsznurowy(telekomunikacja) (technologia, technika, techniczny) nie wymagający kabla do działania, bezprzewodowy |
| drahtlos | schnurlos Adjektiv | bezprzewodowy(technologia, technika, techniczny) taki, który obywa się bez przewodów elektrycznych |
| egal sein | schnurz sein Verb | wisieć(potocznie, potoczny) być (komuś) obojętnym |
| die Nabelschnur [der Nabelschnur; die Nabelschnüre] Substantiv | pępowina(anatomia, anatomiczny) przewód łączący płód z błonami płodowymi (u człowieka z łożyskiem), doprowadzający do niego treść bogatą w tlen i substancje odżywcze |
| Schnürsenkel | Schnur Substantiv | sznurowadłonoun |
| Zündschnur | Lunte Substantiv | lont(wojskowość, wojskowy) łatwopalna linka przy starej broni artyleryjskiej lub ładunku wybuchowym, służąca do odpalenia go lub oddania strzału z bezpiecznej odległości, poprzez zapalenie końca tej linki i stopniowe przenoszenie się płomienia do zapalnika |
