schmied w języku polskim
| Niemiecki | Polski |
|---|---|
| der Schmied [des Schmied(e)s; die Schmiede] Substantiv | kowal(rzemiosło, rzemieślniczy) rzemieślnik wyrabiający przedmioty z metalu; |
| die Schmiede [der Schmiede; die Schmieden] Substantiv | kucie(rzeczownik odczasownikowy) od kuć kuźnia(architektura, architektoniczny) dom z warsztatem kowala kuźnia(technologia, technika, techniczny) wydział fabryki, w którym wykonuje się kucie kuźnianoun |
| Schmiedekoppe Substantiv | Kowadło(geografia, geograficzny) szczyt na południowym krańcu Gór Złotych; |
| schmieden [schmiedete; hat geschmiedet] Verb | kućverb |
| Ankerschmied Substantiv | kotwicznik(dawniej, dawny) (rzemiosło, rzemieślniczy) kowal wykuwający kotwice |
| der Goldschmied [des Goldschmied(e)s; die Goldschmiede] Substantiv | biegacz złocistynoun |
| Goldschmied | Goldschmiedin Substantiv | złotnik(rzemiosło, rzemieślniczy) osoba zajmująca się złotnictwem; rzemieślnik artystyczny wyrabiający przedmioty z metali szlachetnych (m.in. złota, srebra, platyny, palladu) |
| der Hufschmied [des Hufschmied(e)s; die Hufschmiede] Substantiv | podkuwacznoun |
| jeder ist seines Glückes Schmied | |
| man muss das Eisen schmieden, solange es heiß ist | kuć żelazo, póki gorącerobić coś wykorzystując sprzyjające okoliczności; próbować zdążyć ze swoim celem póki jest to możliwe |
| der Messerschmied [des Messerschmied(e)s; die Messerschmiede] Substantiv | nożownik(rzemiosło, rzemieślniczy) rzemieślnik produkujący noże |
| Reimschmied | Verseschmied Substantiv | wierszokleta(pogardliwie, pogardliwy) osoba tworząca nijakie wiersze; lichy poeta |
| der Silberschmied [des Silberschmied(e)s; die Silberschmiede] Substantiv | srebrnik(rzemiosło, rzemieślniczy) rzemieślnik wytwarzający wyroby ze srebra |
| der Waffenschmied [des Waffenschmied(e)s; die Waffenschmiede] Substantiv | płatnerznoun |
