schmelz w języku polskim
| Niemiecki | Polski |
|---|---|
| der Schmelz [des Schmelzes; die Schmelze] Substantiv | szkliwo(anatomia, anatomiczny) twarda tkanka łączna pokrywająca koronę zęba; |
| die Schmelze [der Schmelze; die Schmelzen] Substantiv | roztopy(meteorologia, meteorologiczny) czas odwilży i topnienia śniegu szmelcowanienoun topnienienoun |
| schmelzen [schmolz; hat/ist geschmolzen] Verb | roztapiaćverb stapiaćverb topićverb topniećverb |
| Schmelzen [schmolz; hat/ist geschmolzen] Substantiv | topnienienoun |
| schmelzen | auftauen Verb | topićverb |
| der Schmelzpunkt [des Schmelzpunkt(e)s; die Schmelzpunkte] Substantiv | temperatura topnienia(fizyka, fizyczny) określona temperatura, w której dana substancja stała przechodzi w ciecz |
| der Schmelztiegel [des Schmelztiegels; die Schmelztiegel] Substantiv | infundibulum(anatomia, anatomiczny) nazwa kilku organów, struktur anatomicznych roślin i zwierząt, mających lejkowaty kształt; tygiel(przenośnie, przenośnia) miejsce, w którym zachodzi wiele zmian społecznych, w którym mieszają się narodowości, wyznania itd. |
| die Schmelzzone [der Schmelzzone; die Schmelzzonen] Phrase | strefa wtopieniaphrase |
| Emailfarbe | Schmelzfarbe Substantiv | emalia(budownictwo) (sztuka) malarski wyrób lakierowy, zawierający mniej pigmentu oraz spoiwo wyższej jakości, dający gładsze i trwalsze powłoki |
| Schneematsch | Schneeschmelze Substantiv | roztopynoun |
| der Zahnschmelz [des Zahnschmelzes; —] Substantiv | emalia(anatomia, anatomiczny) (stomatologia, stomatologiczny) twarda substancja pokrywająca zewnętrzną część zęba |
