schlussfolgern w języku polskim

Niemiecki	Polski
schlussfolgern [schlussfolgerte; hat geschlussfolgert] Verb	konkludować(przestarzałe, przestarzały) podsumowywać np. wypowiedź, formułować ostateczne wnioski, wnioskować verb
schlussfolgern \| überlegen Verb	rozumować(psychologia, psychologiczny) rozpatrywać w myślach, wyciągając w tym czasie wnioski verb

Historia wyszukiwania