słownik Niemiecko-Polski »

schlaf w języku polskim

NiemieckiPolski
der Schlafwagen [des Schlafwagens; die Schlafwagen, die Schlafwägen] Substantiv

wagon sypialny(kolejnictwo) wagon pociągu dalekobieżnego o wyposażeniu właściwym dla sypialni
noun

schlafwandeln [schlafwandelte; hat geschlafwandelt] Verb

lunatykowaćverb

Schlafwandeln [schlafwandelte; hat geschlafwandelt] Verb

somnambulizmverb

der Schlafwandler [des Schlafwandlers; die Schlafwandler] Substantiv

lunatyk(medycyna, medyczny) osoba cierpiąca na lunatyzm
noun

Schlafzimmer | Schlafstube Substantiv

sypialnia(budownictwo) (architektura, architektoniczny) pokój służący do spania
noun

ausschlafen

wysypiać

ausschlafen Verb

wyspać sięverb
spać dostatecznie długo, by nie odczuwać potrzeby dalszego snu

Baumschläfer Substantiv

koszatka(zoologia, zoologiczny) gryzoń z rodzaju (1.1)
noun

beischlafen [schlief bei; hat beigeschlafen] Verb

obcować(rzadki, rzadko używany) (seksuologia, seksuologiczny) odbywać stosunki płciowe
verb

Couch | Schlafcouch | Schlafsofa Substantiv

tapczannoun
rodzaj łóżka w formie skrzyni, w którym część, na której się śpi (materac), stanowi jednocześnie wieko pojemnika na pościel;

eingeschlafen Adjektiv

obumarłyadjective
który stał się martwy, który przestał spełniać funkcje życiowe

einschlafen [schlief ein; ist eingeschlafen] Verb

drętwiećverb
tracić czucie; tracić zdolność poruszania

usnąćverb

usypiaćverb
zasypiać, zapadać w sen

zasnąćverb
przejść w stan snu, spania; zacząć spać

zasypiać(zobacz) zasnąć
verb

der Halbschlaf [des Halbschlaf(e)s; —] Substantiv

drzemkanoun
krótki sen, przespanie się

in den Schlaf wiegen | zum Schlaf bringen Verb

usypiaćverb
powodować, że ktoś zasypia

Koma | Schlafkrankheit Substantiv

śpiączka(medycyna, medyczny) głębokie zaburzenia świadomości z brakiem przytomności, niereagowaniem nawet na silne bodźce;
noun

man soll die schlafenden Hunde nicht wecken

nie wywołuj wilka z lasunie przewiduj pesymistycznie, bo się sprawdzi

der Mittagsschlaf [des Mittagsschlaf(e)s; —] Phrase

drzemka poobiedniaphrase

sjestaphrase

Müdigkeit | Schläfrigkeit Substantiv

śpiączka(potocznie, potoczny) nieodparta chęć zaśnięcia
noun

Peies | Schläfenlocke Substantiv

pejs(żydowski) długie pasmo włosów wyrastających ze skroni, noszone przez wyznawców tradycyjnego judaizmu, zwłaszcza przez chasydów;
noun

der Siebenschläfer [des Siebenschläfers; die Siebenschläfer] Substantiv

popielica szara(systematyka) (zoologia, zoologiczny) Glis glis Linnaeus, gatunek ssaka z rodziny popielicowatych;
noun

popielica szara(zoologia, zoologiczny) gryzoń z gatunku popielica szara (1.1)
noun

Siebenschläfer | Bilch Substantiv

popielica(zoologia, zoologiczny) gryzoń z rodzaju popielic (1.1)
noun

verschlafen [verschlief; hat verschlafen] Verb

zaspaćverb
obudzić się później niż się zamierzało, nie obudzić się na czas

zaspanyverb

verschlafen [verschlief; hat verschlafen] Adjektiv

ospałyadjective
taki, który ma potrzebę snu

wie Dachs schlafen | wie ein Murmeltier schlafen | wie ein Stein schlafen Verb

spać jak susełverb
spać mocnym, głębokim snem, z którego trudno wybudzić

der Winterschlaf [des Winterschlaf(e)s; —] Substantiv

sen zimowy(biologia, biologiczny) (zoologia, zoologiczny) u zwierząt spowolnienie procesów życiowych w okresie zimy;
noun

12