scheiß w języku polskim
| Niemiecki | Polski |
|---|---|
| der Scheiß [des Scheißes; —] Adjektiv | jebany(wulgarnie, wulgaryzm) taki, który denerwuje, wzbudza gniew, pogardę |
| die Scheiße [der Scheiße; —] Interjection | kurwa(wulgarnie, wulgaryzm) …powtarzany jako przekleństwo, w mowie potocznej często jako przerywnik w zdaniu; |
| die Scheiße [der Scheiße; —] Verb | spierdolić(wulgarnie, wulgaryzm) zepsuć |
| die Scheiße [der Scheiße; —] Substantiv | gówno(wulgarnie, wulgaryzm) (przenośnie, przenośnia) nic szajsnoun |
| Scheiße | Kacke Substantiv | gówno(wulgarnie, wulgaryzm) (przenośnie, przenośnia) coś brzydkiego, bezwartościowego gówno(wulgarnie, wulgaryzm) odchody stałe, kał |
| scheißen | kacken Verb | srać(wulgarnie, wulgaryzm) (pejoratywnie, pejoratywny) (anatomia, anatomiczny) wypróżniać się przez otwór odbytniczy |
| der Scheißer [des Scheißers; die Scheißer] Substantiv | pojeb(potocznie, potoczny) (wulgarnie, wulgaryzm) (pogardliwie, pogardliwy) człowiek działający irracjonalnie, idiotycznie; ktoś „pojebany” lub kogo „pojebało” |
| der Scheißladen Substantiv | ustęp(przestarzałe, przestarzały) ubikacja, zwłaszcza gdy publiczna |
| ausscheißen | |
| Rotzjunge | Scheißkerl Substantiv | gówniarz(wulgarnie, wulgaryzm) (pogardliwie, pogardliwy) dziecko, chłopiec |
