słownik Niemiecko-Polski »

schallplatte w języku polskim

NiemieckiPolski
die Schallplatte [der Schallplatte; die Schallplatten] Substantiv

płyta winylowa(potocznie, potoczny) (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) płaski krążek wykonany z różnych materiałów z zapisanym nagraniem dźwiękowym
noun

Grammophonplatte | Schallplatte Substantiv

płyta gramofonowanoun
płyta z tworzywa sztucznego z zapisanym spiralnie w postaci rowka analogowym nagraniem dźwiękowym;