słownik Niemiecko-Polski »

ries w języku polskim

NiemieckiPolski
der Hohepriester [des Hohepriesters; die Hohepriester] Substantiv

arcykapłan(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (żydowski) najwyższy urząd w świątyni jerozolimskiej, przełożony kapłanów i lewitów;
noun

arcykapłan(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) najwyższy kapłan w bliskowschodnich kultach pogańskich;
noun

arcykapłan(teologia, teologiczny) w chrześcijaństwie tytuł jedynego pośrednika między Bogiem a ludźmi przysługujący Chrystusowi
noun

immens | riesig | unermesslich | ungeheuer Adjektiv

niezmierzonyadjective
tak duży, że trudno zmierzyć, określić wielkość

die Industriespionage [der Industriespionage; —] Phrase

wywiad gospodarczyphrase

die Karies [der Karies; —] Substantiv

próchnica(stomatologia, stomatologiczny) choroba bakteryjna twardych tkanek zębów, powodująca powstawanie ubytków;
noun

próchnica zębównoun

ubytek(stomatologia, stomatologiczny) fragment zęba zaatakowany próchnicą
noun

Ostfriesland | Ost-friesland Substantiv

Fryzja Wschodnia(geografia, geograficzny) nadmorski region w północno-wschodnich Niemczech, w kraju związkowym Dolna Saksonia, stanowi środkowy odcinek Fryzji;
noun

der Priester [des Priesters; die Priester] Substantiv

kapłan(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) w chrześcijaństwie duchowny po przyjęciu święceń mający prawo do odprawiania mszy i udzielania sakramentów świętych
noun

Priester | Pfarrer Substantiv

ksiądz(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) chrześcijański duchowny, posiadający święcenia kapłańskie lub ordynowany na tę funkcję;
noun

Priester | Seelsorger Substantiv

duszpasterz(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) duchowny, któremu powierzono obowiązki względem grupy wiernych
noun

das Priesteramt [des Priesteramt(e)s; —] Substantiv

kapłaństwo(kościelny) sakrament święceń w chrześcijaństwie;
noun

kapłaństwo(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) godność lub urząd kapłana
noun

die Priesterin [der Priesterin; die Priesterinnen] Substantiv

kapłanka(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) kobieta, która sprawuje posługę religijną
noun

priesterlich Adjektiv

kapłańskiadjective
związany z kapłaństwem lub kapłanem

die Priesterschaft [der Priesterschaft; die Priesterschaften] Substantiv

duchowieństwo(kościelny) ogół duchownych danego kościoła lub wspólnoty religijnej, stan duchowny;
noun

das Priesterseminar [des Priesterseminars; die Priesterseminare] Substantiv

seminarium duchowne(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) zakład naukowo-wychowawczy przygotowujący kandydatów na duchownych;
noun

die Priesterweihe [der Priesterweihe; die Priesterweihen] Substantiv

święcenia(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) sakrament w niektórych kościołach chrześcijańskich, dający władzę uświęcania, tj. udzielania innych sakramentów;
noun

der roter Riese Substantiv

czerwony olbrzym(astronomia, astronomiczny) gwiazda o stosunkowo niewielkiej masie, będąca na schyłkowym etapie ewolucji;
noun

der die Sellerie [des/der Sellerie(s); die Sellerie(s), die Sellerien] Substantiv

seler(botanika, botaniczny) Apium graveolens, roślina warzywna;
noun

Thymus | Bries Substantiv

grasica(anatomia, anatomiczny) gruczoł układu chłonnego znajdujący się tuż za mostkiem, szczególnie aktywny w okresie dorastania;
noun

das Triest Substantiv

Triest(geografia, geograficzny) portowe miasto w północno-wschodnich Włoszech, nad Morzem Adriatyckim, stolica regionu autonomicznego Friuli-Wenecja Julijska;
noun

Triester Substantiv

triesteńczyknoun
mieszkaniec Triestu

Triester Adjektiv

triesteńskiadjective
związany z Triestem, wywodzący się z Triestu

Triesterin Substantiv

triestenkanoun
mieszkanka Triestu

Vriesea

frizea

Westfriesland Substantiv

Fryzja Zachodnia(geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) region położony w północnej części holenderskiej prowincji Holandia Północna
noun

12