reformer w języku polskim

Niemiecki	Polski
der Reformer [des Reformers; die Reformer] Substantiv	reformatornoun ten, kto reformuje, dokonuje reformy
Reformerin Substantiv	reformatorkanoun forma żeńska od: reformator
Reform- \| reformerisch Adjektiv	reformatorski(podniośle) dotyczący reformowania albo reformatora adjective

Historia wyszukiwania